بررسی واژه های فارسی در گویش عربی عراقی

بررسی رابطه زبانها وفرهنگهای گوناگون به خصوص در کشورهای همسایه وهمکیش، فواید بسیاری در تقویت ارتباطات سیاسی واجتماعی وفرهنگی ملتها دارد وسبب نزدیک شدن آن ها به یکدیگر می شود، به خصوص اگر این رابطه، بر وجود سابقه میراث مشترک دو ملت دلالت داشته باشد. بنا بر این کشف، بررسی وتحلیل تاثیر زبان فارسی در گویش عراقی سبب خواهد شد که سند علمی ومعتبری درباره روابط عمیق وگسترده وقدیمی دو ملت ارائه گردد. وعلاوه بر تقویت روابط دو کشور ودو ملت منبع دانشگاهی جدیدی را نیز به جمع منابع حوزه مطالعات زبانی خواهد افزود. هدف اصلی این تحقیق کشف، بررسی وتحلیل واژه هایی بوده است که از زبان فارسی به گویش عربی عراقی وارد شده اند وتحولاتی که در آنها روی داده است. روش مطالعه ما در این رساله روش توصیفی تحلیلی بوده است که از طریق مطالعات کتابخانه ای ومطالعات موردی میدانی اطلاعات اولیه خود را به دست آورده است. در این بررسی ابتدا منابعی که در باره تاثیر زبان فارسی در زبان عربی وهمچنین گویش عربی عراقی موجود بوده بررسی شده است وسپس بر اساس اطلاعات زبانی محقق وبررسی های اتفاقی وموردی کاربردهای گویشوران این اطلاعات تکمیل گردیده است، آنگاه با مطالعه تمام لغت های فرهنگ معین واطلاعات موجود کنترل واصلاح وتکمیل شده است. در مجموع، در این تحقیق تعداد واژه های به دست آمده که از زبان فارسی به گویش عراقی وارد شده، به حدود هزار ودویست واژه رسیده است. این واژه ها در رساله به ترتیب الفبای فارسی وبه روش فرهنگ معین وبا ضبط تلفظ به وسیله الفبای واج تنظیم ثبت شده وسپس در باره تغییرات معنایی، آوایی، صرفی واشتقاقی وکاربردهای آن در گویش عراقی توضیحاتی ارائه گردیده است. سپس فصول مستقبلی به امثال عراقی که لغات فارسی در آنها به کار رفته، اختصاص یافته است؛ در این فصل واژگان دخیل فارسی به لحاظ معنایی وکاربردی طبقه بندی شده، ونوع تحولات آوایی ومعنایی آنها در این تعاملات بررسی شده یافته است.